Ceren Özcan - Ben Uçarken

Geçtiğimiz yıl psikolojide ‘stres’ olarak adlandırdığımız ne varsa hayatımızda yer aldı. Resmen hızlandırılmış bir stres fragmanı yaşadık. Tüm dünya farklı felaketlere ev sahipliği yaptı. Ekonomik problemler, eğitim ve okul hayatının köklü değişimi, duygusal yemek yeme atakları ile kaygı ve panik atakların pik yapması, depremler, kayıplar derken bireylerin ruh sağlığı tehlike altında. Ve ne var biliyor musunuz? Çok haklısınız! Sıkıştınız, bunaldınız, endişelisiniz ve önünüzü göremiyorsunuz. Ne zaman bitecek sorusunun yanıtı ise maalesef şimdilik çok uzakta görünüyor.

Bu gece kavuşacaklar. Jüpiter ve Satürn, 1623’ten bu yana ilk kez birbirlerine bu kadar yaklaşacaklar. Yeryüzünden bakınca tek bir yıldız gibi görünen iki gezegen aslında onlar. Beytüllahim (Bethlehem) yıldızı olarak da bilinirler. Dile kolay, 400 yıl beklediler kavuşmak için... Yarışmadan, savaşmadan, akışı bozmadan sabırla beklediler. Ve ne büyük tesadüf ki bugün ekinoks. Kış gündönümü, kuzey yarım kürede yılın en uzun gecesi yaşanacak. Yüzyıllar sonra iki gezegen en karanlık gecede bir olacak.

Öfke duygusu, genellikle kaçınmamız gereken yıkıcı davranışları ilk akla getirmektedir. Öfke kelimesini duyar duymaz bile pek çok kişinin gözünde, kontrol edilemeyen saldırgan ve zarar verici davranışlar sergileyen bir kişi imajı canlanıyor. Halbuki öfke bu kadar basit ve bu kadar günah keçisi olmamalı. Öfke, diğer tüm duygular gibi doğal ve sağlıklı bir duygudur. Kişinin hakkını koruyabildiği, kendini ifade edebildiği sosyal ilişkiler yaratabilmesi için de biraz özgür bırakılmalıdır. Peki çocuklarda öfke duygusu nasıl gelişir?

Ela dün scootera binerken birden dengesini kaybetti ve düştü. Ben de o sırada çok sevdiğim gün batımını kumsalda izlemek için dışları çıkmıştım. Hemen koştum yanına, sert düşmüş sanırım, çok korkmuştu. Dizi yaralanmış, yırtılan çorabının altında sıyrılan ve kanayan yarayı görebiliyordum. “Gel temizleyelim yaranı” dedim. “Mikrop kapmasın”. Ağlamaya başladı. “İstemiyorum çok acıyacak diye gözyaşları içinde dizlerinin üzerine kapandı. Daha önce kolonyayla pansuman yapmıştım, çok yanmıştı canı, belli ki korkuyordu. “Batikon sürücem” dedim “o canını yakmayacak”. Anlatmaya, açıklama çalıştım ama çocuk aklı işte, inat etti, yaptırmayacak. Korku çok güçlü bir duygudur öyle kolay kolay düşünceye teslim olmaz.

Çocuğumun tuvalet eğitimine hazır olduğunu nasıl anlarım? Tuvalet eğitimine ne zaman başlamalıyım? Ne kadar sürede tuvalet eğitimi tamamlanır? Peki, bu süreçte nelere dikkat etmeliyim?