Ceren Özcan - Ben Uçarken » Page 12

Uzun bir aradan sonra kalemi yeniden elime aldım. Biraz anne adaylarıyla konuşmak istiyorum. Son zamanlarda anne olmak isteyen kadınlarla yolum kesişiyor ve ortak bir cümlede buluşuluyor hep : ‘ ya anne olamazsam?’. Dış dünyaya söylerken ne kadar zorlanıyoruz aslında bu cümleyi. Genelde anne olmak için duyulan isteğin hemen peşinde soluğunu hissettiren bir cümle gizli oluyor ‘anne olmayı başarabilecek miyim?’. İşte bu noktada ayrılıyoruz kendi aramızda.

Soğuk kış günlerini arkamızda bırakmış, bahar aylarının verdiği canlandırıcı enerjiyle yeni tropikal rotamızı aramaya başlamıştık. Filipinler seyahatimizin üzerinden kısa bir süre geçmişti fakat bizi bir başka yeryüzünde cennetini keşkedecek olmanın heyecanı sarmıştı. Şehir hayatının kaosundan, trafiğinden uzakta, yeşilin ve mavinin iç içe geçtiği kumsalların, doğa ananın cömertliğiyle ödüllendirdiği ormanların hayalini kuruyorduk. Tam bu sırada üzerinde kocaman kaplumbağalarının gezindiği, yuvarlak devasa kayaların arasından taşan palmiye ağaçlarının çevrelediği bir kumsal fotoğrafına rastladık. Unutulmaz anılarla döneceğimiz rotamızı bulmuştuk. Hint Okyanusu’nda inci gibi parlayan Seyşeller kızlarımızla çıkacağımız yeni yolculuğumuz olacaktı.

Bu gidişimizde daha öncekilerden farklı bir konaklama deneyimi yaşamak için internette araştırmaya başladığımda karşıma çıktı bu ağaç ev. Sadece Airbnb’den rezervasyon yapıldığı içi de birçok gezgin tarafından bilinmiyor. Ona rağmen İtalyan arasında çok popüler ve aylar öncesinden rezervasyonları doluyor. Floransa’ya 20 dakika uzaklıkta yeşil bir tepenin üzerinde yer alan çiftliğin içinde kalıyor.

Seyşeller rotamızı belirlerken öncelikle nasıl bir Seyşeller tatili hayal ettiğimizi göz önünde bulundurduk. 11 Günümüz vardı ve çocukla seyahat eden bir aileydik. Hem biraz balayı konseptinde olsun ve çocuklarla otel tatili yapalım hem de içimizdeki gezgin ruhu besleyecek keşiflerde bulunalım istedik. O yüzden en popüler 3 adasında konaklamaya karar verdik.

''Ağlamak güzeldir süzülürken yaşlar gözünden sakın utanma..''   Mutlu olmayı çok istiyoruz. Bazen mutsuz olmaya fikren bile tahammülümüz olmuyor. Amacımız sonsuza dek mutlu yaşadılar ile biten bir masal yaratmak. Hayat ise bize bambaşka bir masal anlatıyor.. Mutluluğun mayası mutsuzluktur!