Dün açıklanan tedbir planının içinde 20 yaşından küçük bireylerin sokağa çıkması yasaklandı.Koronavirüs nedeniyle belirsizliklerin arttığı bu dönemlerde çocukların bu konuyu nasıl anlamladırdığı daha da önemli bir konu haline geldi. Bu çocuklar bizim gibi farklı bir deneyim yaşayan ‘Korona Çocukları.’

Covid 19 nedeniyle 16 Mart’tan beri okullar kapalı, çocuklar evde. Bir süredir işe giden sevgili babalar evlere geri döndü. Evden çalışmaya başlayan ya da sektörel sebeplerden dolayı işe gidemeyen pek çok kişi evinde, çocuklarıyla beraber. Çocukların gözünden bakınca onların rutin hayatlarının çok dışında bir süreç yaşanıyor.Günümüz aileleri uzun saatler çalışan kişilerden oluşuyor. Doğal olarak sosyal ihtiyaçları ve ekonomik kaygıları gidermek için kurulmuş aile sistemleri vardı ve kendi dengesinde yürüyordu. Ta ki okullar kapanana kadar!

Geçtiğimiz bir kaç haftalık süreçte aslında tam bir izolasyon yaşamadık.  Bir süredir işe gidip gelen rutin hayatın koşturmasını yaşayan insanlar, evlerine kapandı. Mutfaklarda hiç pişmemiş şeyler pişirildi, izlenmemiş diziler filmler izlendi, konsol oyunları oynandı, sosyal medyada hiç olmadığı kadar çok vakit geçirildi, arkadaşlar arandı, görüntülü konuşuldu.

Otizm, diğer tanı grupları içinde belkide en geniş yelpazeye sahip olan gelişimsel farklılıktır. Sağlıklı gelişen her çocuk çevre ve kalıtımın etkisiyle gelişim basamaklarını farklı hızda tamamlamaktadır. Ancak kritik gelişim noktasını aşmadan benzer becerileri tamamlayarak bir sonraki evreye geçmektedir. İlerleyen günlerde bu basamaklardan detaylı bahsedeceğim. Bu basamakların en önemli özelliği ise bebeğin doğduğu andan itibaren çevre ile olan iletişim ihtiyaçları kapsaması ve gidermesidir.

Hayatımız bir anda değişti ve doğal olarak kaygılanıyoruz. İnsanoğlu belirsizlikten korkar ve koronavirüs nedeniyle neredeyse her şeyde belirsizlik ön planda. Sağlığımız, sevdiklerimizin sağlığı, ekonomik ihtiyaçlarımız, ilişkilerimiz, arkadaşlıklarımız kaygılarımızla iç içe geçmiş durumda. Sosyal mesafe ve izolasyon arasında kendimizi tutmaya çalışırken kaygılarımızda su yüzüne çıkıyor.