Ceren Özcan - Ben Uçarken » Page 28

"Güneşli harika bir Pazar sabahı. Yerini sonbahara bırakmış olsa da yaz gitmemekte ısrarcı. Evde tüm aile keyif yapma, miskin miskin yatma, akşam üzeri parka gidip sonrasında da sinemada koca bir patlamış mısırı mideye indirme günü. Piknik ya da bahçede mangalı da ekledik mi en sevdiğimiz haftasonu programı. Tıpkı beraber geçirdiğimiz sayısız güzel gün gibi. Bir küçük farkla herşey aynı. Bu Pazar'ın ertesi bambaşka bir Pazartesi. Yıllarca ev adlı o çok güvenli çemberin dışına ilk adımın atılacağı gün. Okul denilen yepyeni yuva ile muhtemelen ömrünün dörtte birini geçireceğini bilmeden tanışma günü. Sonrasında yıllarca sürecek bir dönemin belki de tüm kaderini belirleyecek kadar önemli bir o kadar da stresli bir gün."İşte güneşli bir Pazar sabahı tam da böyle düşünürken yazdım bu yazıyı. Farklı farklı hayatlar, bambaşka çocuklar, ama bir o kadar benzer duygular. Bizim hikayemiz dilerim size yol gösterir.

Bugün 23 Eylül, Sonbahar Ekinoksu. Ekinoks aslında gün eşitliğidir. Güneş ışınlarının ekvatora dik vurması sonucunda aydınlanma çemberinin kutuplardan geçtiği andır. Gündüz ile gece tüm dünyada eşittir. Güneş ışınları bu tarihten itibaren Güney Yarım Küre'ye dik düşmeye başlar . Bu tarihten itibaren Kuzey Yarım Küre'de geceler, gündüzlerden uzun olmaya başlar. Güney Yarım Küre'de ise tam tersi olur. Bu tarih Kuzey Yarım Küre'de Sonbahar, Güney Yarım Küre'de İlkbahar başlangıcıdır. Peki bu doğa olayı yazı geride bırakması ve bize yeni bir mevsime hazırlamasının dışında neler hissettirir? En çok denge ile anılır. Yeni düzene ve dengeye bizi hazırlar. Benim gibi yazın rengini sıcaklığını doğasını sevenlerdenseniz kendinizi biraz sarsılmış hissedebilirsiniz. :)) Ama bu dengesizlik hissi bir süre sonra kendini yeni düzene alıştıracaktır. Mevsim değişimlerinde daha depresif ruh hali, yorgunluk, isteksizlik çok normalmiş.

Anne baba olmanın belkide en önemli parçalarından biri o 'ilk okul günü' olabilir. Sabah uyanıp, yapılan hazırlıkların ardından okul kapısına kadar süren o heyecanlı sürecin bir kabusa dönmesi ise an meselesidir ve hatta oldukça sık duyulan hikayelerin de başında gelmektedir. Uzun süren ağlamalar, okul kapısında yapılan derin pazarlıklar, çoğunlukla da sınıfa belkide okul sırasına kadar anne ya da babanın gidip biricik çocuğuyla tüm gün oturmasıyla sonlanan o 'ilk gün' sendromunu mutlaka bilirsiniz. Yaşadınız, yaşayacaksınız ya da yaşamaktan korkuyor olabilirsiniz..

Bebekler dünyaya geldikleri andan itibaren bağımlı konumunda yer alır ve ihtiyaçlarının karşılanması için bir bakım verene ihtiyaç duymaktadır. Genellikle anne tarafından karşılanan zihinsel , fiziksel ve duygusal ihtiyaçlar bebek ve anne arasındaki bağın sağlıklı gelişmesi için zemin oluşturmaktadır.

Denediğim ve sevdiğim tarifleri yaklaşık ölçülerini vererek paylaşıyorum. İçinde sevmediğiniz bir sebze veya meyve varsa çıkarıp yerine başka bir şey ekleyebilirsiniz. Tariflerdeki miktarları da damak tadınıza göre azaltıp arttırmak elinizde. Bunun en güzel yolu da denemek!